Тыуған ил тыуып үҫкән ерҙән башлана

Тыуған ил тыуып үҫкән ерҙән башлана. Кешегә иң гәзизе – туған әсә, иң ҡәҙерлеһе – тыуған тупраҡ, иң татлыһы – тәү эскән һыуың, иң йылыһы – һине йылытҡан өй усағы, иң күркәме – тыуған өйөң, иң йәмлеһе – тыуған тәбиғәтең. Шуны тойоп үҫкән кешенең күңел ҡото бар. Шуларҙы ҡәҙерләғән кеше бүтән әсәләрҙең ғәзизлеген, оло һыуҙарҙың татын, ҙур уттарҙың ҡайнарлығын, яҡты донъяның ҡәҙерен, Тыуған ил тойғоһоноң ололоғон нығыраҡ белер.
Минең тыуған ауылым МЕҢЙЕТӘР. Ул Лабау йылғаһы буйында урынлашҡан. Мин тыуған ауылымды яратам. Тыуған иле булған кеше мең бәхетле.